به گزارش خبرنگار ایلنا به نقل از خبرگزاری رویترز، هزاران نفر به دعوت از اتحادیههای کارگری و کارمندی، در روز یکشنبه این هفته که روز تعطیل در پرتغال محسوب میشوند، به خیابانهای لیسبون پایتخت این کشور آمدند و خواستار کنترل هزینههای زندگی شدند زیرا تورم بالا معیشت را برای مردم هر روز سختتر میکند.
پرتغال یکی از فقیرترین کشورهای اروپای غربی است و آمارهای دولتی نشان میدهد که بیش از ۵۰ درصد کارگران در سال گذشته کمتر از ۱۰۰۰ یورو در ماه درآمد داشتند. این درحالی است که حداقل دستمزد ماهانه این کشور ۷۶۰ یورو است و این میزان با همسایگان این کشور تفاوت قابل ملاحظه دارد، اما نرخ تورم این کشور نیز مانند همسایگان بالاست.
قیمت خانه در پرتغال در سال گذشته نزدیک به ۱۰ درصد افزایش یافت که بزرگترین افزایش در سه دهه اخیر بوده و اجاره بها نیز برای کارگران و حقوق بگیران تا حدی به دلیل حباب سوداگرانه املاک افزایش قابل توجهی داشته است.
در این تظاهرات که توسط جنبش «زندگی منصفانه» سازماندهی شد، ویتور دیوید، برنامهنویس ۲۶ ساله، گفت که دوست دارد روزی به لیسبون برگردد، اما به دلیل گرانی مجبور است در حاشیه شهر و در مناطق بسیار مشکلدار زندگی کند.
او گفت: «این به نقطهای از زندگی ما میرسد که ما هیچ امیدی نداریم. اکنون زندگی به نسبت گذشته خیلی سختتر است.»
دادههای رسمی نشان میدهد که حدود ۲۰ درصد پرتغالیهای شاغل و کارگر در خارج از شهرها زندگی میکنند.
خوزه ریس که اخیراً از دانشگاه فارغ التحصیل شده اما هنوز بیکار است، گفت: «ما اینجا هستیم تا صدای ما شنیده شود.»
جنبش «زندگی منصفانه» که توسط افرادی که در حومههای فقیر لیسبون زندگی میکنند ایجاد شد، ادعا میکند: کسانی که قبل از افزایش تورم آسیبپذیرترین افراد بودند، بیشترین آسیب را از بحران مداوم افزایش هزینههای زندگی متحمل شدند.
معترضان خواهان دستمزدهای بالاتر، سقفی بر قیمت کالاهای اساسی و اقدام دولت در مورد بهبود وضعیت تهیه مسکن هستند.
انتهای پیام/