فردای اقتصاد: کار کردن با یک همکار معتاد به کار می‌تواند چالش‌برانگیز باشد. اگر آنها وقت اضافه برای کار بگذارند، ممکن است شما هم احساس کنید که مجبورید همین کار را انجام دهید و تعاملات کاری بیش از حد آنها آنها می‌تواند کار و استرس بیشتری را برای شما ایجاد کند. برای کاهش اثرات مخرب رفتار آنها بر سلامت جسم و روان خود، توصیه‌های نشریه هاروارد بیزینس ری‌ویو را در پیش بگیرید:
اعمال آنها را شخصی نکنید. احتمالاً همکار شما سعی نمی‌کند شما را بترساند یا شما را مانند خود کند. به این فکر کنید که چه چیز دیگری ممکن است در زندگی آنها اتفاق افتاده باشد. شاید آنها در حال گذراندن یک مساله شخصی هستند و خود را برای فرار از آن، در کار غوطه‌ور می‌کنند. یا شاید آنها در حال جبران بیش از حد ناامنی‌ای هستند که شما از آن بی‌اطلاع هستید.
از تمجید رفتار آنها بپرهیزید. به عنوان مثال، اگر می‌دانید که همکارتان تمام شب را بیدار بوده است تا یک سخنرانی ارائه کند، تعریف کردن از فداکاری او فقط ذهنیت ناسالم آنها را تقویت می‌کند.
در مقابل فشار همکاران مقاومت کنید. ممکن است شروع به مقایسه ظرفیت و خروجی خود با ظرفیت آنها کنید و از خود بپرسید: “آیا واقعاً به اندازه کافی سخت کار می‌کنم؟” بیش از حد خود را در تلاش برای “رسیدن” به آنها تحت فشار قرار ندهید. به یاد داشته باشید، داشتن یک تعادل سالم بین کار و زندگی، به معنی تنبل یا غیرمسئول بودن نیست.
مرزها را تعیین کنید. معنای آن این است که انتظارات در مورد زمان پاسخگویی، ضرب‌الاجل‌ها و در دسترس بودن را مدیریت کنید. توضیح دهید که چه چیزی واقع بینانه است و چه چیزی غیرواقعی است – و بر موضع خود بمانید.
منبع: HBR
نویسنده: ملودی وایلدینگ
مترجم: شادی آذری حمیدیان
