فردای اقتصاد: اگر به هر دلیلی جلوی همکارانتان گریه کردید، نیازی به احساس شرم یا خجالت نیست. با خود با دلسوزی رفتار کنید چون آن یک لحظه، معرف همه شخصیت شما نیست و مشکلات، بخشی عادی از زندگی هستند. دفعه بعد اما اگر احساس کردید که اشکتان در راه است به خودتان فرصت بدهید و بخواهید مکالمه را متوقف کنید. با خارج شدن از اتاق یا خاموش کردن دوربین، چند دقیقه وقت بگذارید و خود را آرام کنید. تغییر سریع مناظر و چند نفس عمیق اغلب می‌تواند به تغییر حال شما کمک کند. وقتی برگشتید، غریزه شما ممکن است باعث شود برای “بیش از حد احساساتی” شدن عذرخواهی کنید یا تظاهر کنید که اتفاقی نیفتاده است. در عوض، واکنش خود را تأیید کنید، و اگر احساس راحتی می‌کنید، توضیح دهید که دلیل این واکنشتان چه بوده است. ما اغلب زمانی گریه می‌کنیم که غافلگیر می‌شویم یا احساس ناراحتی می‌کنیم. اگر می‌خواهید دفعه بعد جلوی اشک‌هایتان را بگیرید، سعی کنید روی تنفس‌تان تمرکز کنید، برای لحظه‌ای از محل دور شوید یا یک جرعه آب سرد بنوشید. داشتن احساسات، امری انسانی است، اما چیزی که شما را به یک مدیر عالی تبدیل می‌کند این است که چگونه در هنگام بروز واکنش‌های احساسی واکنش نشان دهید و با تیم خود ارتباط برقرار کنید.
منبع: HBR
نویسنده: ملودی وایلدینگ
مترجم: شادی آذری حمیدیان
