پرفسور “جنیفر آیکر” و “نانومی باگدوناس” رشته‌ای با موضوع “شوخ‌طبعی در کسب و کار” را در دانشگاه استنفورد تدریس می‌کنند.

متوسط سن دانشجویان آنان 23 سال است که بنا به مطالعه‌ای که توسط موسسه گالوپ صورت گرفته، اتفاقاً این همان سنی است که آن‌ها می‌توانند شوخ طبعی خود را در مواجه با مشکلات ارزیابی کنند و تقریباً در همین سن و سال است که افراد جدی‌تر می‌شوند و کمتر می‌خندند.

رهبران شوخ‌‌طبع، می‌توانند فرهنگ‌های سازمانی قوی‌تر را بسازند، خلاقیت بیشتری داشته باشند، و حتی در مذاکرات، بهتر عمل کنند. آیکر می‌گوید “رهبران جوان به ما می‌گویند از این که باید نماد و اعتبار سازمان خود باشند، چقدر تحت فشارند. بسیاری از رهبران سازمان ها با دوگانگی دروغینی که بین شوخ‌طبعی و جدیت در کار وجود دارد، درگیر هستند. برقراری نوعی تعادل مناسب بین جدیت و شوخ طبعی می‌تواند به هر دوی آن‌ها قدرت دهد.”

تحقیقات نشان می‌دهند از نظر سازمانی، فرهنگ‌هایی که شامل شوخ‌طبعی می‌شوند، انعطاف‌پذیرتر هستند. بخصوص در مواقعی که میزان استرس بالاست، این فرهنگ می‌تواند کمک‌کننده باشد، چون موجب آزاد شدن اکسی‌توسین شده و ارتباطات اجتماعی را تسهیل و اعتماد را افزایش می‌دهد. باگدوناس می‌گوید :” این تسهیل‌کننده روابط اجتماعی، شوخ‌طبعی را به یک دروازه ورود به جنبه‌های وسیع‌تری از اعتبار و آسیب‌پذیری تبدیل می‌کند.”