چند وقتیه مشغول تماشای سریال تد لاسو هستم. تد یه مربی راگبی موفق آمریکاییه که ازش خواستن مربی تیم فوتبال ریچوند انگلیس بشه؛ نکته مهم اینه که تد اصلاً تجربه مربیگری فوتبال نداره.
روشی که تد تیم و آدمها رو مدیریت میکنه خیلی توجهم رو جلب کرد؛ این مقاله به هشت تا درسی که میشه از نوع مدیریت تد یاد گرفت اشاره میکنه. خلاصه این هشت درس اینهاست:
۱- هدف خودتون رو بشناسید: مدیریت درباره اهداف بلند مدته نه دستاوردهای مقطعی. روی کشف پتانسیلهای کشف نشده آدمها تمرکز کنید. نتایج به دنبال اون خواهند اومد.
۲- روابط خوب بسازید: شناختن افراد بر پایه روابط دوستانه برای ایجاد اعتماد خیلی مهمه. اعتماد اصل اساسی برای داشتن یه تیم با عملکرد فوقالعادهست.
۳- کنجکاو باشید: روحیه پرسشگری داشتن باعث میشه بیشتر بفهیم، کمتر حدس بزنیم، بیشتر یاد بگیریم و کمتر قضاوت کنیم.
۴- به جزییات توجه کنید: به عنوان یه مدیر باید ببینی، بشنوی و اهمیت بدی. پرداختن به جزییات کوچک زندگی و کار آدمهاست که بهشون حس دیده شدن رو القا میکنه.
۵- آماده گرفتن تصمیمات سخت باشید: رهبرانی که رفتارهای نامناسب یک فرد رو به بهای از دست رفتن مفهوم «تیم» تحمل میکنند، نمیتونند تیمهای منسجم و با عملکرد عالی بسازند.
۶- عذرخواهی کنید: به عنوان یه مدیر ما به خودآگاهی نیاز داریم تا بدونیم چه زمانی رفتار خارج از روتینی داریم و باید فروتنی و شجاعت عذرخواهی کردن رو داشته باشیم.
۷- استعدادهای افراد رو کشف کنید: بهترین کاری که هر مدیری میتونه انجام بده ایمان به افراد تیمشه. دیدن استعدادها و فرصت این که بهترین خودشون باشند کمک فوقالعادهایه که یه مدیر میتونه به آدمهای تیمش بکنه.
۸- امیدوار و خوشبین باشید: خوشبینی به معنی کماهمیت جلوه دادن واقعیت نیست. به این معنیه که باور کنی میتونی پیروز میشی.